'' Ποτέ μην ψάχνεις για τα πουλιά τούτης της χρονιάς,στις φωλιές της περσινής'' Θερβάντες
Μια από τις πιο συγκλονιστικές εμπειρίες που έχω βιώσει, ήταν εκείνη ενός ζευγαριού που ο γιος τους είχε τραυματιστεί σε ατύχημα από αυτοκίνητο και είχε μείνει παράλυτος. Πριν το ατύχημα ο γιος τους ήταν ένας ολοζώντανος,αθλητικός και πολύ δημοφιλής νεαρός.Τώρα μιλούσε και κινούνταν πολύ αργά και με δυσκολία,και παρ όλο που έκανε προόδους,εξακολουθούσε να αγωνίζεται για να κάνει απλές πράξεις που πριν τις θεωρούσε δεδομένες. Σε μια συγκέντρωση συγγενών σηκώθηκαν και είπαν ''Χρειάζεται να πούμε αντίο στο γιο που κάποτε ξέραμε,για να μπορέσουμε να αγκαλιάσουμε το άτομο που είναι τώρα.'' Μέσα σε πολλά δάκρυα και με τεράστιο κουράγιο,ο καθένας από τους γονείς διάβασε μια δήλωση αγάπης,αναγνώρισης και αποδέσμευσης του γιου που δεν υπήρχε πια,και έκαναν μια νέα δήλωση αποδοχής και αφοσίωσης στο άτομο που ήταν τώρα.Η δύναμή τους ήταν τεράστια,σε αντίθεση με τον πόνο που είχαν βιώσει,προσπαθώντας να διατηρήσουν στη ζωή κάποιον που δεν υπήρχε πια. Δίδαξαν με αυτή την πράξη ότι : ''Έλα ολοκληρωτικά στο παρόν με τον εαυτό σου και τους άλλους,απελευθέρωσε τεράστια ενέργεια να αγαπάς και να ευλογείς αυτό που υπάρχει,αντί να θρηνείς γι αυτό που υπήρχε η γι αυτό που θα επιθυμούσες να υπάρχει.''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου